Veel mensen, vooral ouderen, hebben een huisdier en beleven daar veel plezier van. Maar voor veel mensen, vooral degenen die het niet al te breed hebben, is het plezier er snel van af als het beestje ziek wordt en de dierenarts er aan te pas komt. Voor die mensen hebben wij samen met de Partij voor de dieren een voorstel gedaan om een bijdrage te doen in de kosten van die dierenarts. Juist omdat die mensen geen euro kunnen missen is de gang naar de dierenarts vaak geblokkeerd, met alle ellende van dien. Veel grote steden geven, aan de mensen die wij bedoelen, wel een ondersteuning voor het bezoek aan de dierenarts. Als men in onze stad komt, met welk idee dan ook, om mensen die het niet al te breed hebben te ondersteunen, dan vist men langs het net. Deze keer ging het om een jaarlijkse bijdrage van 135.000- euro. Met een staal gezicht werd er gezegd dat er voor dit idee geen geld is. Vreemd dat ik dan een dag daarna in de krant lees dat de nieuwe asfalt in onze binnenstad, dat nog warm van de nieuwigheid is, er weer uit gaat. Dat dit geintje dan miljoenen gaat kosten is geen probleem omdat daar waarschijnlijk wel geld genoeg voor is en blaffende honden elkaar toch niet bijten.
